در سال 2012 مقاله‌ای تحت عنوان «نقش واکسن و واکسیناسیون در کنترل و ریشه‌کنی آنفلوانزای حاد پرندگان» در نشریه Expert Review به قلم دکتر دیوید سووین از آزمایشگاه تحقیقاتی طیور وزارت کشاورزی آمریکا، منتشر شد. این مقاله، ریشه‌کن کردن HPAI را به صلاحیت، قدرت و اختیارات نظام دامپزشکی حکومت‌ها، تراکم طیور در کشورها و مشارکت و همکاری دولتی وابسته دانسته بود. همچنین اعلام کرده بود که ریشه‌کنی H5N1HPAI نسبت به دیگر انواع آنفلوانزا از پیچیدگی بیشتری برخوردار است و این پیچیدگی به دلیل پراکندگی و آلودگی کشورهای مختلف، تاثیر و تخریب سیستم تولید طیور مختلف، آلوده ساختن پرندگان وحشی و تاثیر چشمگیر و اساسی بر سلامت عمومی، است.

وضعیت بهداشتی پیچیده حاکم بر شیوع H5N1HPAI منجر به بسیج جهانی برای ریشه ­کنی این ویروس شده است، اما زیرساخت‌های دامپزشکی و اقتصادی آمادگی لازم برای یک حرکت جدی در مسیر جداسازی و معدوم‌سازی نمونه­ های آلوده را ندارند، از این رو، واکسیناسیون به عنوان بهترین گزینه ممکن در دستور کار قرار گرفت. آنچه از انجام واکسیناسیون مدنظر است، کاهش حساسیت پرندگان به بیماری، کاهش تعداد پرندگان بیمار و مرگ‌ومیر ناشی از آن‌ها و همچنین کاهش تکثیر و ورود ویروس HPAI به محیط‌زیست و در نهایت کاهش انتقال ویروس به پرندگان و انسان است. استراتژی واکسیناسیون باعث می­شود زمان کافی برای تغییر ساختار سیستم­ های پرورش طیور و خدمات دامپزشکی به منظور ریشه­ کنی طولانی‌مدت H5N1HPAI فراهم شود.

واکسیناسیون نوشداری ریشه‌کنی H5NHPAI نیست، چراکه توانمندی لازم را در ایجاد مقاومت و ایمنی در گونه­ های حساس طیور ندارد به طوری که از سال 2006 تاکنون برخی از گونه­ های H5N1 انزوتیک در کشورها توسط هیچ‌یک از واکسن‌های H5 کنترل نشده است.

در مقاله سووین عنوان شده که با توجه به اینکه واکسن‌ها در درجه اول در کشورهای در حال توسعه و یا کشورهای در حال انتقال استفاده شده و موفقیتی در مهار و کنترل بیماری نداشته است، کشورهای پیشرفته از حداقل مقدار واکسن و تنها به عنوان مسکنی موقت از آن استفاده کرده‌اند. بنابراین، پیشنهاد می‌شود اقدامات دیگری جهت مقابله با HPAIمدنظر قرار گیرد، از جمله:

• • تغییر ساختار و مدرن‌سازی نظام دامپزشکی و حرکت به سمت نظارت، پایش موثرتر و مدرن‌سازی سیستم‌های پرورش طیور
  • توسعه و بهسازی سیستم نظارت ملی برای تعیین سریع و دقیق موقعیت، نوع گونه‌های آلوده و واحد تولیدی برای انجام هدفمند واکسیناسیون
  • توسعه سیستم و برنامه‌های مناسب جهت کنترل موثر و ریشه‌کنی ویروس
  • توسعه واکسن‌های جدید و بالا بردن کیفیت و اثربخشی آن‌ها
  • به روز نگه‌داشتن ذخیره واکسن.