اینکه آیا امکان مرگ‌ومیر پرندگان مهاجر در تالاب میانکاله بر اثر شیوع آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان وجود دارد یا نه پرسشی است که هرچند مسئولان سازمان دامپزشکی به آن پاسخ منفی می‌دهند اما برخی کارشناسان محیط‌زیست به احتمال قوی مثبت بودن آن باور دارند.
به گزارش خبرنگار محیط‌زیست خبرگزاری تسنیم، پس از گذشت 4 روز از آغاز مرگ‌ومیر پرندگان مهاجر در تالاب بین‌المللی میانکاله، هنوز آمار تلفات این پرندگان، روبه افزایش است. متاسفانه مسئولان سازمان دامپزشکی کشور هنوز، عامل این مرگ‌ومیر را به‌طور شفاف اعلام نکرده اما تاکید می‌کنند عامل این تلفات وسیع، شیوع آنفلوانزای فوق حاد پرندگان نبوده است.
فرزاد طلاکش، دبیرکل کانون سراسری مرغ تخم‌گذار دراین‌باره گفته بود: ارزیابی‌های صورت گرفته نشان می‌دهد که در سال‌های 95 و 96 بیش از 2 هزار میلیارد تومان آسیب و خسارت ناشی از بیماری آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان به صنعت پرورش تخم‌مرغ و مرغداری‌های مرغ تخم‌گذار وارد شده است.
محمدعلی یکتانیک، کارشناس محیط‌زیست دراین‌باره به تسنیم می‌گوید:
سال 95 بروز آنفلوآنزاى فوق حاد پرندگان على‌رغم گستردگى در سطح کشور و اعلام وضعیت فوق‌العاده در ١٣ کشور اروپایى و آسیایى در میان جامعه شکارچیان ایران قویا و مستمر تکذیب می‌شد؛ با وجود تلفات شدید بین پرندگان وحشى و اهلى در نقاط مختلف، مسئولان استانى مازندران از پذیرش و اعلام شیوع آنفلوآنزا فوق حاد پرندگان در این استان سر باز میزدند تا نهایتا ناچار به پذیرش و اعلام واقعیت شدند. سازمان حفاظت محیط‌زیست که متاسفانه برای شکار پرندگان مهاجر مجوز صادر کرده در صورتی که شیوع آنفلوانزا در بین پرندگان محرز شود باید نسبت به ابطال پروانه‌هاى شکار صادرشده اقدام کرده و پاسخگوی شکارچیانِ همیشه طلبکار از طبیعت آسیب‌پذیر کشور باشد بنابراین اعلام شیوع این بیماری دردسرساز است؛
متاسفانه طى سال‌هاى اخیر نفوذ عمیق لابى شکار در بدنه دولت به‌ویژه سازمان حفاظت محیط‌زیست منجر به پیدایش یک رویکرد تماما شکار محور شده است که سازمان حفاظت محیط‌زیست را در حوزه حیات‌وحش از یک نهاد نظارتى و حفاظتى به یک نهاد بهره‌بردار تبدیل کرده است.
انگیزه دیگر برای انکار شیوع آنفلوانزا این است که در صورت پذیرش بروز و شیوع بیمارى آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان مهاجر، دولت به‌دلیل کوتاهی در مهار این بیماری و در نتیجه وارد آمدن خسارت به واحدهاى مرغدارى زیر سوال خواهد رفت.
همچنین مسوولان ادعا می‌کنند عامل مرگ‌ومیر مسمومیت است و می‌گویند نمونه‌های متعددی از این پرندگان در مازندران و تهران مورد آزمایش قرارگرفته‌اند با این حال عامل سمی را تا‌کنون معرفی نکرده‌اند. چنگر، کشیم، فلامینگو، اردکهای آب چر، اردکهای غواص، حواصیل‌ها، کاکایی‌ها و عقاب دریایى دم سفید از جمله پرندگان مهاجری هستند که در این تلفات گسترده به چشم می‌خورند. علائم ظاهری مرگ دسته‌جمعی پرندگان مهاجر در میانکاله به تلفات سال 95 در مازندران شبیه است که شامل عدم تعادل، متمایل شدن گردن به عقب یا به جلو، ترشح از بینى و دهان و مرگ حداکثر تا 24 ساعت پس از بروز این علایم در میان پرندگان میانکاله مشهود است سال 95 در میان پرندگانی که در استان مازندران از بین رفتند مشاهده شد.
بیشتر بخوانید: آیا مسئولان شیوع "آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان" در میانکاله را پنهان کرده‌اند؟