نابودی 40 هزار هکتار از گونه‌های شمشاد

دامنه انتشار گونه «شمشاد هیرکانی» در استان‌های شمالی از آستارا در استان گیلان تا قرن‌آباد در استان گلستان و از نزدیک سواحل دریا در پارک جنگلی سی سنگان تا ارتفاع حدود ۱۸۰۰ متری از سطح دریا در جنگل‌های لساکوتی (تنکابن) و افراچال (ساری) است. براساس ماده یک (۱) قانون حفظ و حمایت از منابع طبیعی و ذخایر جنگلی کشور مصوب ۱۲/۷/۱۳۷۱ مجلس شورای اسلامی؛ شمشاد جزء ذخایر جنگلی و از گونه‌های ممنوع‌القطع محسوب می‌گردد. این گیاه اکنون در فهرست گونه‌های در معرض انقراض اتحادیه‌ی بین‌المللی حفظ طبیعت (IUCN) قرار دارد. متاسفانه از سال ۱۳۸۹ این گونه‌ همیشه سبز و با ارزش جنگل‌های شمال کشور به‌دلایل مختلفی مورد حمله آفات و بیماری‌های مهاجم و مخربی قرارگرفته که منشاء خارجی داشته و به‌طور ناگهانی وارد کشور شدند و در مدت زمان بسیار کوتاهی حیات و بقای این گونه را به مخاطره انداخته و موجب نابودی و خشک شدن بسیاری از رویشگاه‌های آن شده‌اند.

رضا بیانی، مدیر کل دفتر مهندسی و مطالعات سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری در گفت‌وگو با خبرنگار علمی ایرنا اظهار داشت:

حدود ۴۰ هزار هکتار از گونه‌های شمشاد در جنگل‌های هیرکانی ازبین‌رفته که با اقدامات انجام شده درحال احیاء است. برای احیای گونه شمشاد از سال‌های گذشته کارگروه‌های گیاه پزشکی فعال شده و در دو سال گذشته کارگروهی متشکل از مدیران استان‌های شمالی با نام «نجات شمشاد» ایجاد شده است و نهال‌هایی گرفته و در نهالستان‌ها کاشته شده است. با نظارت این کارگروه نسبت به تولید نهال به روش‌های کاشت بذر و قلمه در نهالستان‌ها با نظارت کارشناسان متخصص اقدام شد. در این راستا نیز تاکنون حدود ۴۰۰ هزار نهال ریشه‌دار و سالم تهیه و حدود ۲۰۰ هزار نهال قلمه‌ای در حال پرورش هستند.

 بیانی در خصوص خشکیدگی درختان جنگل های زاگرس اظهار داشت:

کم آبی، کاهش سفره‌های آب زیرزمینی و افزایش دمای هوا بیشترین عاملی بود که موجب خشکیدگی درختان زاگرس شد. در این خصوص مدل اکولوژیکی طراحی شده است که در آن تمامی شرایط و شاخص‌ها درنظر گرفته شده است و مناطق مناسب برای احیا، عملیات بهداشتی  و پرورشی تعیین شده است. علاوه‌بر آن یگان حفاظت نیز تلاش‌های شبانه‌روزی در جنگل‌های زاگرس داشتند.

بیشتر بخوانید:  ۴۰ هزار هکتار از گونه‌های شمشاد از بین رفته است