نویسندگان: سید امین نجات، فرهاد دبیری

چکیده:
ماده 688 قانون مجازات اسلامی هر اقدامی را که از مصادیق تهدید علیه بهداشت عمومی باشد، جرم شناخته و مجازات را نیز تعیین نموده است. مصادیق تهدید علیه بهداشت عمومی مشتمل بر ممنوعیت "آلوده کرده آب آشامیدنی یا توزیع آب آشامیدنی آلوده و ..." می باشد، به طوری که تمثیل ها در حول محور آلودگی آب، خاک، پسماند، کشتار غیر مجاز دام و آلودگی محصولات کشاورزی با استفاده غیر مجاز از فاضلاب می‌باشد. در تحلیل این ماده به بررسی عناصر روانی، مادی و قانونی جرم، مراجع و اشخاص اعلام کننده و تشخیص دهنده‌ جرم، مقید بودن و عمدی بودن و دیگر مشخصه‌های جرم تهدید علیه بهداشت عمومی پرداخته تا درک درست از این ماده با توجه به اصول حقوق کیفری مورد ارزیابی قرار گیرد. در اجرای ماده مذکور می‌توان به ابهاماتی همچون عنصر معنوی اشاره نمود،‌به نحوی که عمد و آگاهی لازمه‌ تحقق این عنصر است یا خطای جزایی ناشی از عدم توجه به رعایت ملاحظات زیست محیطی نیز از عوامل محقق بودن این عنصر می‌باشد؟ وجه تمایز تهدید بهداشت عمومی و آلودگی محیط زیست و میزان بازدارندگی مجازات تعیین شده نیز از دیگر چالش‌های اجرای این ماده می‌باشد که در این تحقیق مورد تحلیل قرار گرفته است.