تا پیش از سال 1971، کشور پرتغال برای دهه‌ها عاری از از بیماری وبا بود، اما در این سال با گزارش چندین مورد ابتلا به وبا، راحتی خیال رخت بست و این کشور با شیوع این بیماری درگیر شد. شیوه مقابله با این شیوع به گونه‌ای بود که در گزارش‌های سال 1972 و 1973 موردی از ابتلا به وبا وجود نداشت.
در سال 1974 کارشناسان CDC برای ارزیابی اپیدمیولوژیکی شیوع وبا در پرتغال عازم این کشور می‌شوند تا عملکرد و گزارشات این کشور را راستی‌آزمایی و در صورت وجود نقصانی در گذشته، آن را ترمیم و از بروز یک شیوع دیگر جلوگیری کنند.
کارشناسان CDC با هدف تعیین منشا و شیوه گسترش وبا تلاش کردند شیوه کنترل وبا در پرتغال را به عنوان یک مدل برای شناسایی و کنترل این بیماری در جهان معرفی کنند. کارشناسان CDC ضمن تهیه فهرست مبتلایان به وبا، انجام مصاحبه با آن‌ها و افراد نزدیک و در ارتباط با آن‌ها، اقدام به گردآوری داده‌های زمانی و مکانی مبتلایان به وبا به منظور شناسایی محل ابتلا و مکان‌های اولیه آلوده و نیز شیوه انتقال و گسترش وبا در مکان‌های مختلف پرتغال کردند.
یافته‌های کارشناسان CDC بیانگر آن بود که چشمه‌های آب، استخرهای موجود در این چشمه‌ها و نیز آب‌های آشامیدنی بسته‌بندی شده از این چشمه‌ها، آلوده به V. cholerae O-group 1 biotype El بوده و منشا ابتلای افراد به بیماری و گسترش آن است. آلودگی‌های آبی سبب آلودگی مواد غذایی و بروز اپیدمی‌های بعدی شده‌اند. در این میان نقش وسایل نقلیه در بروز و گسترش بیماری به واسطه تردد در مسیرهای مختلف و ایجاد سردرگمی در تحلیل داده‌های محلی چشم‌گیر بود.
متن کامل گزارش «10 سنت برای وبا» را اینجا بخوانید.
نام نام الزامی می باشد
ایمیل ایمیل الزامی می باشد آدرس ایمیل نامعتبر می باشد
وب سایت
درج نظر الزامی می باشد
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز