فوق‌تخصص روان‌پزشکی کودکان و نوجوانان، گفت: در فقدان‌ها و بحران‌ها بر احساسات کودکانمان سرپوش نگذاریم و اجازه دهیم آن‌ها احساسات خود را آشکار کنند.
فریبا عربگل، با اشاره به سوگواری کودکان در بحران‌ها، اظهار داشت: بچه‌ها نیز همانند بزرگ‌ترها وقتی با ازدست‌دادن و فقدان عزیزی مواجه می‌شوند دچار واکنش سوگواری می‌شوند و به‌محض اینکه کودک گریه یا بی‌تابی کرد نباید یادآوری کرد که گریه بد است و دیگران با دیدن اشک‌هایش غمگین می‌شوند.
وی با تاکید بر اینکه اغلب بزرگسالان تمایل ندارند درباره مشکلات و مسائل فقدان عزیزان با کودکان خود صحبت کنند، افزود: این موضوع دلایل مختلفی دارد که یکی از مهم‌ترین دلایل آن ایجاد درد و رنج در خود والد و یا بزرگ‌ترها است.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با اشاره به اینکه قدرت کلام ضعیف‌تر کودکان نسبت به بزرگ‌ترها یکی از مهم‌ترین عللی است که کودکان نمی‌توانند به‌درستی احساسات خود را کنترل و یا بیان کنند، خاطرنشان کرد: ممکن است بزرگسالان اصلا متوجه تغییر حالات روحی و روانی کودکان نشوند بنابراین باید از طریق رفتار کودکان متوجه شویم که چه احساسی دارند و در چه شرایطی بهسرمیبرند.
عربگل توضیح داد: فقدان عزیزان و یا ازدست‌دادن بخش جدانشدنی زندگی است بنابراین به هر میزان که از این مسائل اجتناب یا فرار کنیم بازهم احتمال اینکه خودمان یا بچه‌ها ازدست‌دادن را در زندگی تجربه کنیم زیاد است، حتی این ازدست‌دادن می‌تواند ازدست‌دادن معلم، دوست و یا همکلاسی باشد.
وی تاکید کرد: اپیدمی کرونا برای کودکان نیز مشکلات جدی را فراهم آورده که از مهم‌ترین آن می‌توان به بیماری، مرگ و یا ازدست‌دادن دستگاه‌های حمایتی مثل مدرسه رفتن، بازی و یا تعامل با دیگران اشاره کرد.
عربگل بابیان اینکه فقدان و مرگ عزیزانی که در اثر کرونا ازبین‌رفته‌اند می‌تواند موجبات استرس کودکان را فراهم آورد خاطرنشان کرد: به‌طورمثال اگر کودکی در شرایط دیگری پدر و مادر و یا یکی از عزیزان خود را ازدست‌می‌داد، به‌احتمال‌زیاد از این فقدان کمتر آزار می‌دید چراکه اطرافیان بیشتر در کنار او بودند و نقش حمایتی پررنگ‌تری را تجربه می‌کرد ولی دراین‌بازه زمانی با توجه به توصیه‌های بهداشتی مبنی بر محدودیت ارتباط و تماس فیزیکی کودکان و حتی بزرگسالان بیش‌ازپیش در معرض خطر افسردگی هستند.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با اشاره به اینکه فقدان‌های ناشی از کرونا برای کودکان بسیار متعدد است، گفت: در شرایط کرونایی کودکان خیلی بیشتر از قبل احساس تنهایی می‌کنند زیرا شیوع کرونا فقط باعث مرگ‌ومیر نمی‌شود، بلکه باعث جلوگیری کودکان از رفتن به مدرسه شده و همچنین ارتباط آنان را با سایر کودکان، دوستان و معلم کمرنگ کرده است، بنابراین کودکانی که عزیزی را ازدست‌داده‌اند در شرایط سختی بهسرمیبرند.
وی به خانواده‌هایی که کودک خردسال دارند و درعین‌حال عزیزی را ازدست‌داده‌اند، توصیه کرد: لازم است فردی آگاه در این شرایط از کودک مراقبت کند. این فرد باید مسئول مراقبت از کودک بوده و او را تنها نگذارد همچنین کودک نیز با این فرد بزرگسال ارتباط نزدیک و مناسبی پیدا کند.
ایجاد شرایطی که کودک بتواند احساسات خود را آشکارا بیان کند دومین توصیه عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بود.
عربگل گفت: ترس از گفت‌وگو و عدم آگاهی کافی از چگونگی رفتار با کودکان مهم‌ترین عاملی است که در بیشتر موارد باعث می‌شود که با کودکان ارتباط مناسبی نداشته باشیم، مثلا بزرگسالان حتی اجازه نمی‌دهند کودکان احساسات خود را در فقدان‌ها آشکار کنند و به‌محض اینکه کودک گریه یا بی‌تابی می‌کند مدام به او یادآوری می‌کنند که گریه بد است یا دیگران با دیدن اشک‌های او غمگین می‌شوند.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تاکید کرد: نباید بر احساسات بچه‌ها سرپوش بگذاریم و درحالی‌که بچه ناراحت است و می‌خواهد گریه کند مدام بگوییم گریه نکن. بزرگسالان ناخواسته حرف‌هایی به کودکان می‌زنند که این حرف‌ها بر روح و روان کودک تاثیر منفی دارد.
فوق‌تخصص روان‌پزشکی کودکان و نوجوان در پایان تاکید کرد: در فقدان‌هایی که کودکان با آن مواجه می‌شوند با مشاهده علائمی و یا هرگونه صحبت درباره خودکشی و یا آسیب‌رساندن به بدن حتی با لفظ شوخی، طولانی‌شدن دوره سوگ (بیش از ۶ ماه) و در نوجوانان در صورت مصرف سیگار و یا الکل حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.
بیشتر بخوانید: استرس های کرونا در کودکان/مراقب روح و روان بچه‌ها باشیم