در دنیای امروز مساله غذا از نظر اجتماعی و اقتصادی، موضوعی پراهمیت و استراتژیک است. بدون شک در میان مواد غذایی، پروتئین حیوانی، بسیار حائز اهمیت است و به تبع آن، علم دامپزشکی نیز دارای اهمیت و جایگاه ویژه‌ای است. دامپزشکان ضمن حفظ سلامت و بهداشت دام از سرایت و انتشار بیماری در جوامع انسانی جلوگیری کرده و با حفاظت از ذخایر دامی، مانع اتلاف سرمایه‌های غذایی کشور می‌شوند.
علم دامپزشکی، حوزه‌های گوناگون و وسیعی را -چه در حوزه سلامت حیوان و چه انسان- تحت پوشش قرار می‌دهد به گونه‌ای که علاوه بر مراقبت از سلامت دام و طیور با کنترل بیماری‌های مشترک بین انسان و حیوان (زئونوز)، ضمن حفظ و ارتقای کیفیت تولیدات دامی از سالم بودن محصولات تولیدی نیز اطمینان حاصل می‌کند. در یک نگاه می‌توان دامپزشکی را علم شناخت بیماری‌های دامی اعم از بیماری‌های مشترک بین انسان و حیوان، بیماری‌های خاص دام، پیشگیری و مقابله با بیماری‌های طبیعی و تهدیدات زیستی (بیماری، تغذیه دام و انسان و...)، معالجه آن‌ها و همچنین علم تغذیه انسان و دام معرفی کرد.
نقش دامپزشکی در تامین بهداشت و سلامت جامعه، غیرقابل انکار است. چراکه از یک سو، در تمام وعده‌های غذایی اصلی انسان به صورت گوشت سفید و قرمز، تخم‌مرغ، و... و فرآورده‌های مختلف اعم از پنیر، کره، ماست، دوغ و... حضور دارد. از سوی دیگر، پیشگیری از انواع بیماری‌های دام و طیور و زئونوزها همچون طاعون نشخوارکنندگان، تب برفکی، برونشیت، نیوکاسل، آنفلوآنزای پرندگان، تب مالت و... مرهون فعالیت‌های دانش‌آموختگان دامپزشکی است. بدیهی است عدم نظارت کافی سازمان دامپزشکی بر کشتارگاه‌های دام و طیور، کارخانجات بسته‌بندی مواد پروتئینی، کارخانه‌های تولید لبنیات، شیلات و... تاثیرات خطرناک، ناگوار و زیان‌بار اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی از جمله بروز اپیدمی‌های خطرناک را ایجاد خواهد کرد.
گستردگی مرزهای آبی، خاکی و هوایی بین کشورهای جهان و حجم وسیع و روزافزون تجارت دام زنده و فرآورده‌های دامی، انتقال و سرایت انواع بیماری‌های دام و طیور به داخل مرزهای یک کشور را تسهیل می کند. از این رو، حفظ و حراست از سرمایه دام و طیور، شناسایی تهدیدات زیستی و... از وظایف مهم جامعه دامپزشکی کشور تلقی می‌شود.
دامپزشکی سهم قابل‌توجهی از اشتغال در بخش کشاورزی را با فعالیت در حوزه‌های دامداری، دامپروری، زنبور‌داری، پرورش طیور، آبزیان و... به خود اختصاص می‌دهد. پیشگیری از بیماری‌ها و نظارت مستمر بر بهداشت عمومی علاوه بر افزایش تولید، سبب حفظ و حراست سرمایه‌های دامی می‌شود. فعالیت‌های نظارتی و بهداشتی دامپزشکی سهم مهمی در خودکفایی و تولید فرآورده‌های خام دامی، تامین نیازهای غذایی مردم، تامین سلامت دام و فرآورده‌های دامی و... ایفا می‌کند. بنابراین، لازم است تمام گروه‌های درگیر با تامین مواد غذایی دامی، طیور، زنبورعسل، آبزیان و... در مواجهه با هرگونه مورد مشکوک پیش از هر اقدام خودسرانه‌ای با متخصص این حوزه یعنی دامپزشک مشورت کرده و طبق نظر علمی و کارشناسی وی اقدام کند.
نام نام الزامی می باشد
ایمیل ایمیل الزامی می باشد آدرس ایمیل نامعتبر می باشد
وب سایت
درج نظر الزامی می باشد
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز