آفرود بازان، گروهی از افراد با خودروهای گران‌قیمت هستند که طبیعت ایران را قربانی خوش‌گذرانی خود می‌کنند. فعالان آفرود به دو گروه تقسیم‌بندی می‌شوند: گروه اول راننده‌های حرفه‌ای و افراد باهوشی هستند که نیاز جوانان و ثروتمندان برای رفتن به مناطق دوردست را درک کرده و با گرفتن پول‌های گزاف از مشتریان خود، بی‌نیاز از ویزا و هزینه‌های سنگین سفر خارجی، آن‌ها را گویا به کشور دیگری می‌برند و گروه دوم افراد ثروتمند هستند. در مناطق کویری و نیمه کوهستانی یک خودروی دو دیفرانسیل، امکان عبور بیشتری در بیراهه‌ها دارد و قطعاً یک‌بار عبور یا عبور انگشت‌شمار در سال از یک منطقه، تخریب ناچیزی به دنبال خواهد داشت که در گذر زمان جبران می‌شود. ولی وقتی یک مسیر به‌عنوان تفریح هر هفته انتخاب شود ناخودآگاه پوشش گیاهی در مسیر عبور، از بین رفته و یک جاده شکل می‌گیرد. با شناخته شدن منطقه و در اثر تردد زیاد از حالت آفرود خارج می‌شود و امکان ورود یک وانت نیسان و حتی دسترسی خودروهای سواری هم به‌راحتی ممکن می‌شود. چنین آسیبی در شمال کشور مصداق‌های بسیاری دارد که باعث از بین رفتن امنیت جانی و نا‌امن کردن طبیعت برای گونه‌های جانوری و گیاهی، تجمع زباله و تغییر شکل محیط شده است.
ورود آفرود به ایران
به گزارش ارزش، شروع برنامه‌های آفرود در ایران با آغاز کارهای تحقیقاتی درزمینهٔ جنگل بانی و با ورود اولین خودروهای شاسی‌بلند که در اصطلاح به آن‌ها خودروهای SUV (sport utility vehicle) یا دو دیفرانسیلی می‌گویند که برای جنگلبانی و تحقیقات تهیه شده بود، در این حوزه کلید خورد. شکار انگیزه بعدی ورود این نوع ماشین‌ها بود، این ماشین‌ها باقابلیت‌هایی که دارند این امکان را به آفرود سوار می‌دهند که سفر به هر جای ناممکن را برای خود ممکن کند. مدیریت جاده‌های تحت اختیار منابع طبیعی و مرتع‌داری و محیط‌زیست نه‌تنها باعث افزایش آفرود بلکه تا حد زیادی باعث شکار نیز می‌شود.
نا‌امن کردن طبیعت برای گونه‌های جانوری و گیاهی
رفتار آفرود بازان به‌مراتب از شکارچیان خطرناک‌تر و مخرب‌تر است. آن‌ها گیاهان را در ابتدای بهار له می‌کُنند، جانوران را در مسیر می‌کُشند، با کوبیدن خاک در حساس‌ترین اکوسیستم‌ها، باروری آن را به حداقل می‌رسانند، باعث انتشار گردوخاک در هوا و در علفزار و مرتفع کوهستانی شده که فتوسنتز صدها هزار بوته را مختل می‌کند و با رفتن به عمق مناطق بکر، راه‌های جدید به مناطق حساس باز شده است. متأسفانه دیده شده است گاهی اوقات کاروان‌هایی از ۱۰ و ۲۰ خودرو به ریگ جن و لوت و اخیراً به قله‌های کوهستانی سفر می‌کنند و در محل اتراق هم با کندن شاخه‌ها، قطع درختان، درختچهها و بوته‌ها آتش بر پا می‌کنند. گاهی پیش می‌آید ماشین‌های آفرود برای بالا بردن هیجان و کسب لذت بیشتر درون چاله‌های آبی که عمری تا ۱۰۰ سال دارند و آبشخور حیوانات است می‌روند و چندین ماشین از آن عبور می‌کنند و نتیجه آن چیزی جز تخریب این آبشخور‌ها نیست. یکی از عوامل از بین رفتن دوزیستانی مانند وزغ تالشی (گونه رو به انقراض و بااهمیت) در ارتفاعات کوهستانی شهرستان بهشهر، چرخ‌های ماشین گردشگران و افراد محلی‌ها بوده است. گاهی آفرود بازان که آگاهی‌های لازم را ندارند برای خوش‌گذرانی بوته طاقی را از بین می‌برند، بدون آگاهی و توجه به اینکه بوته‌های طاق که به‌سختی در مناطق کویری رشد می‌کند، مادر گونه‌های دیگری نیز هست و اگر از میان برود کل پوشش گیاهی منطقه را دچار مشکل می‌کند. خودروهای دو دیفرانسیلی با ایجاد سروصدا و برهم زدن آرامش طبیعت، موجب سرگردانی جانورانی می‌شوند که مناطق زندگی‌شان محدود است و چندپاره شده است و برای گریز از شرایط مجبورند از جاده‌های مرگ بگذرند.
ورود خودرو به این مناطق آرامش حیات‌وحش را به هم می‌زند و تعدادی جانور زیر چرخ این ماشین‌ها له می‌شوند. کشوری که در سال چند صد میلیون دلار برای کنترل ریز گرد در آن خرج می‌شود، رفتار آفرود بازان، میزان هزینه جهت کنترل ریزگردها را گستردهتر می‌کند. تعداد زیادی چشمه‌ها، جویبارها و رودخانه‌های زلال با این حجم عبور خودروهای آفرود آسیب خواهند دید. آفرود بازان علاوه بر اینکه باعث نابودی گیاهان و جانوران می‌شوند، در اکوسیستم‌های حساس با نابودی گیاهان باعث ناپایداری خاک و ماسه شده و مسبب تشدید ریزگردها می‌شوند.
نام نام الزامی می باشد
ایمیل ایمیل الزامی می باشد آدرس ایمیل نامعتبر می باشد
وب سایت
درج نظر الزامی می باشد
من را از نظرات بعدی از طریق ایمیل آگاه بساز